فرآیند دولومیتی شدن در توالی تریاس، یال شرقی کوه کفتاری، جنوب غرب چاهریسه، شمال شرق اصفهان

برش مورد مطالعه در 55 کیلومتری شمال شرق اصفهان واقع در یال شرقی کوه کفتاری و جنوب غرب چاهریسه با ضخامت 622 متر بوده که عمدتا از نهشته های دولومیتی تشکیل شده است. بخش های پایینی این توالی، متشکل از ماسه سنگ به همراه میان لایه هایی از سیلتستون، میکروکنگلومرا، آندزیت- بازالت و شیل می باشد. مرز زرین این توالی به صورت ناپیوسته با نهشته های پرمین بالایی و مرز بالایی آن با کنگلومرای سازند قرمز زرین به سن الیگوسن کنتاکت گسله دارد. بر اساس مطالعات پتروگرافی دولومیت های برش مورد مطالعه دارای 5 نوع دولومیت نوع اول ریزبلور، نوع دوم ریز تا متوسط بلور و نوع سوم متوسط بلور، نوع چهارم متوسط تا درشت بلور و نوع پنجم سیمان دولومیتی حفره پر کن می باشد. این دولومیت ها در طی دیاژنز اولیه و تدفینی کم عمق، متوسط و عمیق تشکیل شده اند و در سیستم دیاژنتیکی باز رسوب کرده اند. منشا منیزیم برای دولومیت نوع 1 از آب دریا و برای دولومیت نوع 2 تا 5 از آب های بین دانه ای و دیاژنز شیل هایی که در توالی قرار گرفته اند می باشد. به طور کلی با توجه به نتایج حاصله می توان گفت تاثیر دیاژنز متایوریکی و تدفینی عمیق در این توالی بسیار بیشتر بوده است. همچنین با توجه به شواهد موجود تاثیر دیاژنز متایوریک در مرحله بالاآمدگی رسوبات نیز اثبات گردیده است.

کلیدواژه ها:

پتروگرافی ، ژیوشیمی ، دولومیت ، کوه کفتاری