مقایسه تطبیقی بین آیین نامه معاملات شرکت ملی نفت (1379) و قانون برگزاری مناقصات و آیین نامه های آن و ارایه راهکارهای حل تعارضات احتمالی

امروزه در عرصه کسب و کار بسیاری از معاملات و پروژه های بزرگ از طریق برگزاری مناقصه واگذار می شوند. پیش از تصویب قانون برگزاری مناقصات بیش از 50 آیین نامه معاملات دولتی در کشور و تشریفات متفاوت در برگزاری مناقصات وجود داشت.در امر برگزاری مناقصات قانونی مشتمل بر 30 ماده و 10 تبصره در 25 فروردین ماه 1383 در مجلس شورای اسلامی و درسوم بهمن ماه همان سال نیز با اصلاحاتی در مجمع تشخیص مصلحات نظام به تصویب رسید.این پایان نامه در راستای بررسی تطبیقی بین آیین نامه معاملات شرکت ملی نفت ایران سال 1379 و قانون برگزاری مناقصات سال 1383 و یافتن راهکارهای اساسی جهت حل تعارضات و ناهماهنگی های بین این دو گام برمی دارد. بررسی ها نشان می دهد که قانون برگزاری مناقصات 1383، آیین نامه معاملات شرکت ملی نفت ایران مصوب 1379 را نسخ ضمنی می کندبا وجود هماهنگی در اصول بنیادی از یک سو و تعارضات و اختلافات از سوی دیگر. اما همچنان می توان به آیین نامه معاملات شرکت ملی نفت ایران استناد کرد. زیرا پس از ابلاغ قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت در سال 1391 و به دلیل اهمیت و ویژگی های خاص طرح های میدان های مشترک نفت و گاز، در ماده 11 قانون مورد اشاره، واگذاری و اجرای طرح های آن از شمول قانون برگزاری مناقصات مستثنی شد و بر این اساس مقرر گردید این طرح ها براساس ضوابط پیش بینی شده در آیین نامه معاملات شرکت ملی نفت ایران، واگذار شوند.