تدوین معیارهای موثر در پیوستگی شبکه فضایی از طریق تقویت جریان دید وحرکت پیاده

طراحی خیابان ها و مکان های عمومی شهرها، به عنوان عناصر معماری و فضای زندگی ساکنین،متناسب با قابلیت های ادراکی انسان از وظایف طراحان شهری است؛که از ویژگی های مهم آن،پیوستگی و توالی آنهاست. در این میان برنامه ریزی و طراحی فضاهای اختصاصی جهت عبور عابر پیاده،به خاطر توجه بیشتر به بعد انسان،به عنوان عنصر اصلی حیات بخش شهرها ضروری می باشد. توجه و تاکید شهرسازی مدرن به حرکت سواره و غفلت از ایجاد و ساماندهی پیاده راه ها،عاملی در کاهش روابط اجتماعی و ارزش های فرهنگی،کیفیت بصری و تنزل قابلیت های محیط شهری به حساب می آید. در عصر حاضر،بر اثر توسعه ی مداوم اما پراکنده و بی سازمان شهرها،الگوی شبکه فضایی شهر دگرگون گشته،و به دنبال آن سازه های ارتباطی و زنجیره ی زندگی در شهرها از هم گسیخته شده است. هدف اصلی پژوهش تدوین معیارهای موثر در پیوستگی شبکه فضایی از طریق تقویت جریان دید و حرکت عابر پیاده می باشد. جهت جمع آوری اطلاعات از روش های کتابخانه ای استفاده شده است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که اجزای شکل شهر بخشی از یک فرآیند است که از حرکت قدم به قدم و متناوب ناظر به هم متصل می شود و انسجام عناصرشهر برای خوشایند ناظر یا پیاده در حال حرکت صورت می گیرد. در نتیجه پیوستگی عناصر شهر به منظور ایجاد پیوستگی در دید و حرکت پیاده مهم می باشد؛و معیارهای موثر در این زمینه شامل وجود نشانه های مطلوب،پیچیدگی بصری،وحدت بصری،تداوم زمان،هدایت دید،کامل بودن شبکه،اتصال،راحتی،ایمنی، امنیت و همه شمولی فضا می باشد.

کلیدواژه ها:

شبکه ی فضایی ، پیوستگی ، جریان دید ، جریان حرکت