ارزیابی مقدماتی پیامدهای طرح باغ ویلا (باغشهر) در رشد فضاهای شهری پایدار (نمونه موردی آبسرد)

امروزه شهرها از دو نماد جغرافیایی (محیط طبیعی و محیط انسان ساخت) بهره مند هستند. بشر امروزه در پی فعالیت های روزانه و در تکاپو برای گذران زندگی روزمره و معاش خود و در جهت احداث مسکن، چه به عنوان سرپناه و چه به منظور سرمایه گذاری، مستمرا0 این دو نماد را تغییر شکل داده و محیط زیست شهری را دگرگون می سازد. در این فرآیند فضاهای سبز، باغ ها و جنگل ها تبدیل به آسمان خراش ها و شهرک های مسکونی می شوند. شهرنشینان امروزی با احساسی عمیق از دستیابی به طبیعت، خود را به دور از آسایش و آرامش راستین می یابند .منابع طبیعی، کشاورزی، باغات پیرامون شهرها همه و همه بشر شهرگرا را به سوی خود می خواند تا از فشارهای زندگی شهری بکاهد و روح انسانی را دوباره زنده کند اما گسترش فیزیکی شهرها منجر به از بین رفتن محیط طبیعی پیرامونی و زمین های زراعی شده است. در این میان طرح باغ ویلا از دید مدیران شهری بخشی از تلاش برای پایدار ساختن فضای سبز شهرها و یکی از راه حل هایی است که برای حل مشکلات محیط زیست شهری در نظر گرفته شده است. در این تحقیق پس از بررسی انجام شده از وضع موجود آبسرد به عنوان نمونه موردی، در نهایت به ابعاد منفی و مثبت این طرح پی برده و موفقیت آمیز بودن و یا نبودن این طرح را آشکار نموده ایم.

کلیدواژه ها:

شهر ، محیط زیست شهری پایدار ، فضای سبز ، باغ ویلا