بررسی میزان توسعه یافتگی مناطق شهرداری مشهد بر اساس نحوه توزیع کاربری های خدماتی ( نمونه موردی : منطقه 1 و 9)

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 656

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ACUCONF01_027

تاریخ نمایه سازی: 8 آذر 1396

چکیده مقاله:

یکی از مهمترین پیامدهای رشد شتابان شهرنشینی و توسعه فیزیکی شهرهای کشور در دهه های اخیر از هم پاشیدگی نظام توزیع مراکز خدماتی شهری بوده که زمینه ساز نابرابری اجتماعی شهروندان در برخورداری از این خدمات شده است. برنامه ریزی کاربری زمین مجموعه مطالعات و پیشرفت هایی است که به منظور استفاده بهینه از اراضی شهری مطرح شده است . برنامه ریزی کاربری زمین ، امروزه بر خلاف گذشته ، فقط یک اقدام کالبدی برای تقسیم زمین و تثبیت ان نیست ، بلکه ابزاری مهم برای تحقق اهداف اجتماعی و اقتصادی و محیطی در برنامه ریزی توسعه شهری محسوب میشود و یکی از عوامل اساسی در تعیین و هدایت ساختار شهر است .یکی از اهداف توسعه پایدار، عدالت اجتماعی است و توزیع متناسب و بهینه خدمات شهری با توجه به جمعیت مورد نظر، یکی از راههای رسیدن به عدالت اجتماعی می باشد.در این پژوهش رابطه بین میزان توسعه یافتگی مناطق 1 و 9 شهرداری مشهد و برخورداری از کاربری های خدمات شهری مشهد مورد بررسی قرار گرفته است. داده های پژوهش از طریق برداشت های میدانی و GIS بدست آمده است که با توجه به بررسی ها به لحاظ تعداد, شعاع عملکرد و ..., مشخص شد که منطقه 1 شهرداری با توجه به اینکه تمرکز خدمات درمانی در بخش میانی آن قرار دارد, به لحاظ توزیع خدماتی بهتر است. اما منطقه 9 به دلیل وسعت زیاد خود, در بعضی قسمت ها دچار کمبود می باشد.

نویسندگان

ملیحه آریافر

کارشناسی ارشد طراحی شهری،مدرس گروه شهرسازی موسسه آموزش عالی اقبال لاهوری مشهد

مصطفی مسلمی شاندیز

دانشجوی کارشناسی ناپیوسته مهندسی شهرسازی،دانشکده معماری شهرسازی موسسه آموزش عالی اقبال لاهوری مشهد

زینب برومند

دانشجوی کارشناسی ناپیوسته مهندسی شهرسازی،دانشکده معماری شهرسازی موسسه آموزش عالی اقبال لاهوری مشهد

محسن نصرالهی

دانشجوی کارشناسی ناپیوسته مهندسی شهرسازی،دانشکده معماری شهرسازی موسسه آموزش عالی اقبال لاهوری مشهد