مروری بر موضوعات و برنامه های راهبردی ستاد عالی مدیریت بحران کشور

کشور ایران به واسطه موقعیت جغرافیایی، شرایط اقلیمی، و وضعیت زمین شناختی از جمله کشورهای سانحه خیز در جهان محسوب می شود. همه ساله به واسطه وقوع سیلهای عظیم، رخدادهای لرزه ای متوسط تا بزرگ و سایر بلایای طبیعی یا دارای منشا انسانی خسارات و تلفات زیادی به کشور وارد می شود. از سوی دیگر ساخت وساز درمناطق خطرناک، عدم توجه به مقاومت و توزیع صحیح ساختمانها و تأسیسات حیاتی، وجود ساختارهای ناهمگون و فرسوده شهری و بسیاری از موارد دیگر، همگی عواملی هستند که در افزایش اثرات زیانبار سوانح طبیعی تاثیر گذار می باشند. در این راستا عدم آگاهی و آمادگی مردم نیز از عامل مضاعفی در تشدید صدمات و تلفات سوانح محسوب می شود. مدیریت بهینه بحران و خطرپذیری (Risk) مستلزم شناخت پتانسیل خطرات (Hazard) احتمالی در کشور است و توسعه پایدار و کاهش خطرپذیری نیز جز با برنام هریز یهای هدفمند، واقعی و فرابخشی درازمدت (و البته هماهنگ) تحقق نم ییابد. به منظور بهبود وضعیت موجود و تعیین راهکارهای کوتاه مدت تا بلند مدت مقابله با سوانح طبیعی لازم است اقداماتی بصورت هماهنگ مبتنی بر دانش بومی کشور، تجارب حاصله از سوانح گذشته و استفاده از توان علمی داخلی و بین المللی انجام پذیرد و کلیه ارکان مدیریت بحران شامل پیشگیری، آمادگی، واکنش اضطراری و بازسازی مورد بررسی قرار گرفته و راهکارهایی اجرایی برای هر یک از این ارکان تهیه و عملیاتی گردد. در این راستا در این مقاله سعی شده است که خلاصه ای از راهبردهای اصلی مورد توجه در ستاد عالی مدیریت بحران کشور که در راستای منویات مقام معظم رهبری، مصوبات مجمع تشخیص مصلحت نظام و مجلس شورای اسلامی و نیز سیاستهای دولت جمهوری اسلامی ایران می باشد، ارائه گردد. لازم به توضیح است که موضوعات ارائه شده در این مقاله تنها بخشی از برنامه های راهبردی ستاد می باشند که با طرحهای دیگر تکمیل خواهند شد.