شیوع پرخاشگری و برخی عوامل مرتبط با آن در دانش آموزان مقطع دبیرستان شهر رشت (سال 94-93)

مقدمه : نوجوانی از مهمترین و حساس ترین دوره های سنی و نوجوانان یکی از آسیب پذیرترین گروه های اجتماعی می باشند. این دوره با تغییرات گوناگون در زمینه های متعدد زیستی-روانی- اجتماعی همراه است. از طرفی نوجوان هنوز از تجربه کافی برخوردار نیست و بحران بلوغ او را در یک وضعیت پیچیده و مبهم قرار میدهد و همچنین حالات هیجانی در دوره ی بلوغ بیشتر شده، بطوریکه در بیشتر نوجوانان پرخاشگری مشاهده می شود.هدف : این مطالعه با هدف ارزیابی پرخاشگری و برخی عوامل مرتبط با آن در دانش آموزان مقطع دبیرستان شهر رشت انجام شد .روش کار : پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی میباشد . که در سال 1393 در استان گیلان انجام گرفته است. جامعه پژوهش را26956 دانش آموز 14 تا 18 سال پایه اول تا سوم دبیرستان مدارس دولتی و غیر دولتی ناحیه یک و دو شهر رشت تشکیل میدادند که با روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های دموگرافیک و پرخاشگری باس و پری جمع آوری، و با استفاده ازآمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون همبستگی پیرسون ، کروسکال والیس و رگرسیون لوجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج : نشان میدهد که میانگین نمره ی پرخاشگری کلی (89/87) و بالاترین نمره مربوط به میانگین نمره پرخاشگری فیزیکی (29/86) بودهاست. همچنین بین پرخاشگری و تعداد برادران (p=0/016)، داشتن اتاق مجزا (011 / 0= p)، تحصیلات پدر (p=0/007)، شغلپدر (04 / 0= p)، و وضعیت درآمد خانواده (041 / 0= p) از نظر آماری ارتباط معنی داری وجود داشت .بحث و نتیجه گیری : بر اساس نتایج این پژوهش پرخاشگری در نوجوانان شیوع نسبتا بالایی دارد، همچنین تعداد برادر و داشتن اتاق مجزامیتواند از عوامل پیش بینی کننده ی پرخاشگری باشد.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، خانواده ، دانش آموزان ، نوجوان