بررسی آستانه حرکت رسوبات درون محیط های متخلخل درشت دانه

ترسیب رسوبات درون منافذ محیط های متخلخل درشت دانه از عمده مشکلات موجود در سازه های سنگریزه ای می باشند. برای جلوگیری از این مشکل می بایستی از تکنیک های مفیدی در طراحی هیدرولیکی این گونه سازه ها استفاده نماییم. با اعمال شیب هیدرولیکی مناسب برای شروع حرکت رسوبات از درون محیط می توان میزان ترسیب را کاهش داده و آستانه حرکت لازم برای شروع انتقال رسوبات را تامین نمود. تاکنون روابط نیمه تحلیلی زیادی برای تخمین میزان شیب هیدرولیکی ارایه شده است لکن روابط ارایه شده جامعیت لازم برای پوشش تعداد زیادی از داده های آزمایشگاهی برداشت شده را ندارند. اعداد رینولدز مربوط به جریان عبوری از درون محیط متخلخل عمدتا بالا بوده و همین امر باعث انحراف حالت جریان از حالت دارسی به غیردارسی می شود. در این تحقیق از پارامترهای شاخص در بحث انتقال رسوبات مانند حداقل سرعت منفذی جریان، پارامتر بدون بعد شیلدز، حداقل گرادیان لازم برای شروع حرکت رسوبات و عدد رینولدز محیط استفاده شد و حداقل های لازم برای شرایط آستانه حرکت رسوبات مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت با بررسی روابط ارایه شده برای شیب هیدرولیکی، رابطه ی جدیدی در این خصوص ارایه گردید.

کلیدواژه ها:

مصالح سنگریزه ای ، آستانه حرکت رسوبات ، محیط متخلخل ، شیب هیدرولیکی