اثر بخشی مشاوره گروهی با رویکرد تحلیل رفتار متقابل بر سازگاری ( اجتماعی، عاطفی، آموزشی) و سلامت روان دانش آموزان دبیرستانی استان تهران

هدف از این پژوهش، تعیین میزان تاثیر مشاوره گروهی با رویکرد تحلیل رفتار متقابل بر سازگاری ( اجتماعی، عاطفی آموزشی) و سلامت روان دانش آموزان دبیرستانی استان تهران است. برای این منظور تعداد 40 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه شهر تهران به روش در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی به دو گروه 20 نفره کنترل و آزمایش تقسیم شدند و مشاوره گروهی با رویکرد تحلیل رفتار متقابل طی 10 جلسه به گروه آزمایش آموزش داده شد. سپس از گروه کنترل و آزمایش قبل و بعد از آموزش پرسشنامه سازگاری و پرسشنامه سلامت روانی گرفته شد. مشاوره گروهی با رویکرد تحلیل رفتار متقابل به کار رفته سبب افزایش سلامت روانی در دانش آموزان گروه نمونه شده است ((F=82/405، p> 0/05) و (F=60/797، p> 0/05)). همچنین مشاوره گروهی با رویکرد تحلیل رفتار متقابل سبب افزایش سازگاری اجتماعی ((F=84/475، p> 0/05) و (F=27/312، p> 0/05)) ، سازگاری عاطفی ((F=149/364، p> 0/05) و (F=29/072، p> 0/05)) سازگاری آموزشی ((F=42/342، p> 0/05) و (F=22/538، p> 0/05)) در دانش آموزان گروه نمونه نیز شده است.

کلیدواژه ها:

تحلیل رفتار متقابل ، سازگاری ، سلامت روانی ، مشاوره گروهی