نگاهی به منظومه درخت آسوریک و تحلیل نقش نمادین آن در تصویرسازی

درخت آسوریک منظومه ی مفاخره آمیزی است میان بز و نخل که به زبان پارتی سروده شده و اکنون به خط پهلوی در دست است. منظومه آسوریک، اگرچه داستانی بسیار ساده می نماید، لیکن از نظر انتقال مفاهیم و ابزارهای فرهنگی، نقش بسیار مهمی را به عهده داشته است. در حقیقت توانسته است مفاهیم اجتماعی بیشتری را در اختیار جامعه امروز قرار دهد. در این منظومه از مسایلی نظیر نقش هایی ازدوران های گذشته که مبین هنر آن زمان است، اسطوره ها، هوم، برده داری، ابزارهای جنگی، ابزار و آلات موسیقی و ابزارهای معیشتی دوره اشکانی سخن رفته است. و امروزه در نهایت، به عنوان یک منبع علمی و فرهنگی، برای مطالعه و اسنادی مستدل برای تطبیق مکان ها و زمان ها و تاریخ گذشته ایران، در اختیار علاقه مندان قرار می دارد. حال آنکه پژوهش حاضر ضمن روایت منظومه درخت آسوریک قصد تحلیل ساختار داستان ندارد، بلکه به کشف و تحلیل معنای دو نماد اصلی به کار رفته در داستان ( درخت آسوریک و بز ) می پردازد؛ زیرا نماد اگر تحلیل نشود، ویژگی نشانه بودنش را از دست خواهد داد. پس از تحلیل است که می توان از آن نماد بعنوان مفهومی غنی در تصویرسازی بهره برد.

کلیدواژه ها:

درخت آسوریک ، بز ، نخل ، نماد ، تصویرسازی