بررسی رابطه بین خوش بینی و خوددلسوزی دانشجویان مقاطع مختلف تحصیلی دانشجویان علوم پایه

خوش بینی یکی از مولفه های سرمایه روانشناختی است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین خوش بینی (داشتن انتظارات مثبت برای نتایج و پیامدها) و خوددلسوزی (محبت نسبت به خود) در بین دانشجویان مقاطع مختلف تحصیلی (کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکتری) رشته های علوم پایه بود. روش مطالعه از نوع توصیفی - همبستگی می باشد. نمونه بصورت تصادفی ساده انتخاب شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز (2007) و پرسشنامه خود دلسوزی فرم بلند (نف، 2003) استفاده شد. داده ها با استفاده ازنرم افزار SPSS و روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی ساده تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین خوش بینی و خوددلسوزی رابطه مثبت (154/.=r) و معناداری (029/. = Sig) وجود دارد. بر اساس داده ها خوش بینی بر خوددلسوزی تاثیر دارد و افرادی که دارای خوش بینی بیشتری هستند خوددلسوزی بیشتر دارند. و باعث می شود افراد رویکرد متعادل به احساسات منفی خود در زندگی داشته باشند.

کلیدواژه ها:

سرمایه روانشناختی ، خوشبینی ، خوددلسوزی