مکان یابی بهینه موقعیت ایستگا ههای شارژ ناهمگن برای تاکسی های برقی

امروزه استفاده از وسایل نقلیه برقی گام بزرگی در پاکیزه سازی محیط زیست برداشته و سهم بسزایی در کاهش مصرف سوخت های فسیلی ایفا نموده و همچنین باعث کاهش ابتلاء به بیماری های تنفسی در افراد جامعه شده است. اخیرا وسایل نقلیه برقی در ناوگان حمل ونقل عمومی جایگاهویژه ای پیدا کرده است. تاکسی های برقی باتری دار به دلیل توان حرکتی در محدوده ی پایین، بیشتر در حمل و نقل های درون شهری استفاده خواهند شد. رویکرد مقاله پیش رو یافتن مکان های مناسب برای استقرار ایستگاه های شارژ و همچنین تعیین تعداد و نوع بهینه تجهیزات شارژ درهر ایستگاه است. مشخص کردن یک محل دقیق برای استقرار ایستگاه به عوامل مختلفی همچون سیاست های شهری، توسعه های اینده و امکان سنجی های محیطی بستگی دارد به همین منظور تعیین محل دقیق برای استقرار ایستگاه امکان پذیر نمی باشد در نتیجه مدل ارایه شده ناحیهبهینه برای استقرار را پیشنهاد می دهد. این پژوهش یک سیستم پشتیبان تصمیم گیری برای یاری تصمیم گیرنده جهت انتخاب مکان دقیق ایستگاه شارژ در ناحیه بهینه ارایه می دهد. مدل ریاضی استفاده شده مدلی با تابع دو هدفه که هدف اول از مدل عمومی بیشترین پوشش پیروی کرده وهدف دوم آن کمینه کردن هزینه های احداث و همچنین هزینه های خرید و عملیاتی هر کدام از تجهیزات شارژ است. در مدلسازی نهایی از روش محدودیت ε- توسعه یافته استفاده و همچنین برای تصمی مگیری در ارتباط با تعداد مناسب ایستگاه شارژ در منطقه مورد بررسی از رویکرد تحلیل پوششی داد هها بهره برد هایم. در انتها نیز جهت سنجش اعتبار مدل تعدادی مسیله ارایه و حل شده است

کلیدواژه ها:

مکانیابی ، تخصیص ، حم لو نقل شهری ، تحلیل پوششی داده ها