ارزیابی توان اکولوژیک و آمایشی گرگانرود استان گلستان جهت تعیین نقاط بالقوه توسعه گردشگری و حفاظت با استفاده از G SI (مطالعه موردی: زیر حوزه شماره 19 گرگانرود استان گلستان)

از مسایل مهم و کلیدی که در کنار برنامه ریزی ها ی کلان و بخشی با ید مستقلا به آن پرداخت برنامه ریزی امایش سرزمین و برنامه ریزی منطقه ای است برنامه ریزی آمایش سرزمین براساس توانمندی ها قابلیت ها و استعدادهای هرمنطقه باتوجه به یکنواختی و هماهنگی اثرات نتایج عملکردهای ملی آنها درسطح ملی نقش و مسیولیت خاصی را به هرمنطقه محول می کند در این پژوهش از روش کیفی – قیاسی و با استفاده از برنامه آمایش سرزمین انجام شد. هدف از انجام این پژوهش تعیین توان اکولوژیک منطقه مورد مطالعه و نیز تعیین نقاط بالقوه گردشگری و حفاظت در حوزه آبخیز قورچای استان گلستان بود. پس از روی هم اندازی نقشههای شیب، جهت جغرافیایی و ارتفاع، نقشههای قابلیت اراضی برای کاربری-های آتی منطقه مورد مطالعه تحت عناوین کاربریهای جنگل، کشاورزی، حفاظت، تفرج گسترده، تفرج متمرکز و آبزی پروری پیشبینی و تهیه شد. نتایج نشان داد که با توجه به قابلیتهای منطقه و اساس جنگلی بودن حوضه و همچنین تخریب این مناطق در گذر زمان کاربریهای جنگل و حفاظت به ترتیب با 6 /56 و 8 /18 درصد از مساحت حوزه مطالعاتی بیشترین سهم را در نقشه کاربری آتی حوزه داشتند که با توجه به کم شدن سهم جنگل نسبت به کاربری فعلی و تبدیل آن به کاربریهای دیگر لزوم حفاظت از این منطقه را ضروری میسازد. همچنین شرایط مناسب جهت کاربری تفرج گسترده باعث شد تا مدل 11 درصد از مساحت حوزه را مناسب کاربری تفرج گسترده تشخیص دهد. به علت شیب بالا و کوهستانی بودن منطقه نیز کمترین مساحت کاریهای پیش بینی شده به کاربری آبزی پروری تخصیص یافت.

کلیدواژه ها:

آمایش سرزمین ، کیفی - قیاسی ، حفاظت ، تفرج گسترده ، قورچای