بررسی مصرف انرژی در شبکه های حسگر بی سیم زیر آبی

شبکه حسگر بی ‎سیم یک نوع از شبکه ‎های بی‎ سیم موردی و ترکیبی از حسگر‎های کوچک است که به صورت انبوه در محیط پخش شده‎ اند. گره‎های حسگر اساسا منابع و قدرت محدودی دارند. در طی سالیان اخیر شبکه های حسگر بی سیم به واسطه ی کاربردهای متنوعشان توجه بسیاری را در صنعت و دانشگاه به خود جلب کرده اند. این پایان نامه به بررسی و بهینه سازی توان ارسالی در شبکه های حسگر زیر آبی با بهره گیری از الگوی مکان یابی می پردازد. گره های حسگری که در زیر آب واقع شده اند از کانال های صوتی برای ایجاد ارتباط با سرخوشه ها و گره های عامل استفاده می کنند، لذا ممکن است گاهی گره های حسگر سرخوشه را گم کنند؛ در این مواقع جهت عدم از دست دادن اطلاعات، آن را به یکی از گره های عامل ارسال می نمایند که در راستای بهینه سازی توان ارسالی از الگوی مکان یابی بهره گیری خواهد شد. در این مقاله با توجه به کاربردهای بسیار گستره شبکه های حسگر بی سیم زیرآبی، به بررسی کاربرد آنها در سیستم های نظامی، خانگی، صنعتی و نظارت بر محیط زیست، تاسیسات زیربنایی، حفظ امنیت، تعیین محل و موقعیت یابی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی توان ، شبکه های حسگر بی سیم ، مسیریابی انرژی آگاه