بررسی تاثیر استفاده از مدل تشخیص احساس براساس شخصیت در محیط یادگیری الکترونیکی

از دیرباز رویای تمامی محققان هوش مصنوعی، ساخت ماشین هایی بوده است که بتوانند رفتاری مشابه انسان داشته باشند. در جهت تحقق این رویا، محققان این حوزه نیازمند تشخیص رفتار انسان ها در تعامل با رایانه ها و انجام واکنش متناسب با آن ها هستند. با توجه به اینکه آموزش و یادگیری الکترونیکی، یکی از پرکاربردترین حوزه های ارتباط انسان با رایانه است، بستر پیاده سازی و ارزیابی این تحقیق در محیط یادگیری الکترونیکی است. در این تحقیق وضعیت احساسی یادگیرندگان پیش بینی می شود و پس از آن متناسب با وضعیت خوشایندی راهبردهای مناسبی به کاربرها ارایه می شود. هدف تحقیق بررسی تاثیر به کارگیری احساس بر وضعیت رضایت و میزان یادگیری کاربرهاست. جهت ارزیابی مدل ارزیابی مدل دو سیستم آموزش لغات زبان انگلیسی که یکی به صورت ساده و دیگری هوشمند طراحی شده بود، مورد بررسی قرار گرفت. منظور از سیستم هوشمند سیستمی است که در آن خوشایندی به صورت خودکار تشخیص داده می شود و متناسب با آن، سیستم، واکنشی را درخور وضعیت کاربر ارایه می کند. نتایج مقایسه دو سیستم هوشمند و ساده نشان داد که کاربرها سیستم هوشمند را جذاب تر و نزدیک تر به ویژگی های شخصیتی شان می دانند. همچنین آن ها تایید کردند که سیستم هوشمند، وضعیت احساسی آن ها را به خوبی درک کرده و متناسب با آن واکنش نشان داده است و این سیستم می تواند در بهبود فرآیند یادگیری آن ها موثر واقع شود.

کلیدواژه ها:

شخصیت ، احساس ، یادگیری الکترونیکی ، خوشایندی