اثربخشی زوج درمانی گروهی کوتاه مدت راه حل محور بر افزایش صمیمیت زناشویی زوجین

درمان کوتاه مدت راه حل محور یک رویکرد مشارکتی و غیرآسیب شناسی برای درمان است که بر یافتن راه حل هاتوسط مراجع با کمک درمانگر تاکید دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی گروهی کوتاه مدت راه حلمحور بر افزایش صمیمیت زوجین طراحی شد. پژوهش حاضر به روش نیمه آزمایشی و طرح مورد نظر پیش آزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه زوجینی بودند که به مرکز مداخله در بحران اداره بهزیستیشهرستان ورامین در نیمه دوم سال 1393 مراجعه کرده بودند. پس از غربالگری، 16 زوج به شیوه نمونه گیری در دسترسانتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هرکدام 8 زوج) جایگزین شدند. داده ها با استفاده از مقیاسصمیمیت زناشویی تامپسون و والکر گرد آوری شدند. پس از اخذ پیش آزمون از هر دو گروه، مداخله زوج درمانی گروهیکوتاه مدت راه حل محور در 7 جلسه 2 ساعته به شیوه گروهی برای زوجین گروه آزمایش ارایه شد اما گروه کنترلهیچگونه درمانی دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات درمانی پس آزمون از هر دو گروه گرفته شد. داده ها با استفاده ازآزمون تحلیل کواریانس تک متغیره در نرم افزار آماری SPSS20 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که زوج درمانی گروهی کوتاه مدت راه حل محور موجب افزایش صمیمیت زوجین گروه آزمایش در مرحله پس آزمون شده بود. با توجه بهیافته های این پژوهش می توان از این مدل درمانی در حل مشکلات زناشویی و بهبود روابط زوج ها بهره گرفت.

کلیدواژه ها:

زوج درمانی کوتاه مدت راه حل محور ، صمیمیت زناشویی ، زوج ها