اثربخشی قصه درمانی شناختی – رفتاری بر هوش هیجانی و پرخاشگری دانش آموزان ابتدایی ناحیه یک تبریز

تحقیق حاضر با هدف بررسی اثربخشی قصه درمانی شناختی – رفتاری بر هوش هیجانی و پرخاشگری دانش آموزانابتدایی انجام گرفت . طرح در چهارچوب روش شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و با گروه کنترل اجرا گردید. جامعهمورد نظر کلیه ی دانش آموزان پسر ابتدایی دوره ی دوم مدارس ناحیه ی یک تبریز در سال تحصیلی 94-93، که با روشنمونه گیری خوشه ای 30 دانش آموز انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15) و کنترل (15) جایگزین شدندو پرسشنامه ی پرخاشگری باس و پری (1992) و پرسشنامه ی هوش هیجانی برادبری و گریوز (2005) از هر دو گروه اخذگردید. بعد گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت مداخله ی متغیر مستقل قصه گویی شناختی- رفتاری قرار گرفت و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. پس از پایان مداخله از هر دو گروه پس آزمون پرخاشگری و هوش هیجانی به عمل آمد تا تاثیر متغیر مستقل بر متغیر های وابسته هوش هیانی، پرخاشگری مشخص گردد. داده ها با استفاده از انحراف استاندارد، میانگین و تحلیل کواریانس مورد توصیف و تحلیل قرار گرفت . همچنین یافته ها نشان داد ، آموزش قصه درمانیشناختی – رفتاری بر هوش هیجانی و پرخاشگری دانش آموزان تاثیر دارد و به صورت معنی داری میزان هوش هیجانی افزایشو میزان پرخاشگری کاهش می یابد. و همین طور این نتایج قابلیت کاربرد قصه درمانی در مدارس و سایر مراکز تعلیم و تربیترا در جهت کاهش پرخاشگری و افزایش هوش هیجانی دانش آموزان ابتدایی نشان می دهد ؛ و از نتایج آن متخصصان و معلمانمی توانند بهره مند گردند.

کلیدواژه ها:

قصه درمانی شناختی- رفتاری ، هوش هیجانی ، پرخاشگری