رابطه خوش بینی با امید در دانش آموزان دختر

هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه خوش بینی با امید در دانش آموزان بود. این پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری مورد مطالعه در این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر آوج در سال تحصیلی 1396-1395 بود. به علت محدود بودن حجم جامعه که شامل 110 نفر از دانش آموزان 16 تا 18 ساله بودند، کل جامعه به عنواننمونه انتخاب گردید. پس از بررسی پرسشنامه ها به علت افت برخی دانش آموزان در نهایت 107 نفر انتخاب شدند. ازپرسشنامه های جهت گیری زندگی شی یرو و کارور (1985) و امید به زندگی اشنایدر، هریس، آندرسون، هولران، ایروینگ وسیگمون (1991) برای جمع آوری داده ها به کار رفت. داده ها با ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین خلق خوش بینانه و امید به زندگی رابطه مثبت و معنیدار و بین خلق بدبینانه با امیدبه زندگی رابطه منفی و معنیداری یافت شد. همچنین با توجه به معنی داری رابطه بین متغیرها خوش بینی قادر به پیشبینی امید به زندگی دانش آموزان دختر بود.

کلیدواژه ها:

خوش بینی ، امید ، دانش آموزان دختر