اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت روابط والد فرزند والدین دارای کودک با اختلالات یادگیری

مقدمه: با توجه به اهمیت عوامل والد فرزندی در سلامت روان و عملکرد کودکان با اختلالاتیادگیری، هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیتروابط والد فرزند والدین دارای کودک با اختلالات یادگیری بود. پژوهش حاضر در قالب یک طرحشبه آزمایشی پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجام شد.جامعه آماری پژوهش شاملتمام والدین دارای کودک با اختلالات یادگیری در نیمه دوم سال 1395 شهر ایلام بودند که ازاین میان 24 نفر با لحاظ کردن ملاکهای ورود و خروج به پژوهش با روش نمونه گیری هدفمندانتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند و سپس گروهآزمایش به مدت 8 جلسه (90 دقیقه ای) تحت درمان ACT قرار گرفت در این مدت گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای را دریافت نکرد، هر دو گروه قبل درمان، پس از اتمام درمان پرسشنامه هامورد ارزیابی قرار گرفتند. از روش تحلیل کواریانس نیز برای تجزیه تحلیل داده ها استفادهگردید. نتایج نشان داد که این مداخله با بهبود معنادار کیفیت روابط والد فرزندی در این والدینهمراه است. لذا، پیشنهاد میشود که از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برای بهبود کیفیت روابطوالد فرزند والدین دارای کودک با اختلالات یادگیری استفاده شود.

کلیدواژه ها:

اختلالات یادگیری ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، کیفیت روابط والد فرزند