بررسی و تبیین جایگاه توسعه اقتصادی در ادبیات کلاسیک ایران

در این مقاله با استناد به ادبیات کلاسیک ایران به دنبال تبیین جایگاه توسعه اقتصادی هستیم. همچنان که معنویت در ادبیات کلاسیک ایران معنا می یابد در این ادبیات می توان با دیدی اقتصادی نمودهای توسعه ی اقتصادی و راهکارهایی برای آن را دنبال نمود. معنویت به مثابه نیرویی انرژی زا، انگیزاننده، الهامبخش و روح بخش زندگی است (Mc Knignt, 1984). ما در این مقاله جامع ترین تعریف را ملاک قرار داده ایم. جامع ترین تعریف معنویت عبارت است از تلاش در راستای پرورش حساسیت به خویشتن، دیگران و وحدتبخشیدن و یگانگی به این حساسیت ها و جهت دادن به سوی سعادت (Hinnells, 1995). معنویت و رهبری در اسلام به هم آمیخته شده است و هر دو با خدمت به خدا مرتبط هستند و در تسلیم خود در برابر قدرت پروردگار ریشه دارند (Al Arkoubi, 2008)؛ معنویت رسیدن به بهره وری را تسهیل می کند و مانع استرس در سازمان ها می شود؛ بنابراین، رهبران معنوی نقش مهمی در اثربخشی سازمان ایفا می کنند (Aydin & Ceylan, 2009) و این امر در نهایت منجر به توسعه ی اقتصادی می شود.

کلیدواژه ها:

توسعه اقتصادی ، معنویت ، ادبیات کلاسیک ایران