مطالعه تطبیقی رویکرد مالی رفتاری و مالی استاندارد در انتخاب پرتفوی بهینه؛ در دوران رونق و رکود بازار سرمایه ایران

در مدل مالی استاندارد که توسط مارکویتز ارایه شد، اصل و اساس فعالیت اقتصادی، بر رفتار عقلایی سرمایه گذاراناستوار است. با پیدایش شاخه ای به نام مالی رفتاری که بر اساس نتایج حاصل از کارهای کاهنمن و تورسکی به وجود آمد،نقش روانشناسی سرمایه گذاران و خلاف قاعده های ناشی از عملکرد روانی و اجتماعی سرمایه گذاران نیز وارد حوزه هایمربوط به علوم اقتصادی و مالی گردید. طبق نظریه های مالی رفتاری، رفتار مالی سرمایه گذاران در دور ههای مختلف بازار،همواره عقلایی نبوده و با خلاف قاعده هایی نیز همراه خواهد بود. یکی از این خلاف قاعده ها رفتار جمعی یا توده ای است.در پژوهش حاضر، با عنایت به اهمیت لزوم بررسی رفتار گروهی در دوران رونق و رکود بازار و با توجه به شواهد اولیهبروز این نوع رفتارها در بازار بورس اوراق بهادار تهران به بررسی رفتار گروهی سرمایه گذاران در بازه سال های 1388 تا1393 از دو منظر مالی استاندارد و مالی رفتاری می پردازد، در این پژوهش رفتار جمعی سرمایه گذاران در بازار بورساوراق بهادار تهران با در نظر گرفتن دو شاخص اصلی ریسک و بازده، جهت تشکیل پرتفوی بهینه سرمایه گذاری بررسی وبا هم مقایسه می گردد. نتایج بدست آمده بیانگر اینست که بازده مورد انتظار در پرتفوی انتخابی بر اساس مدل رفتارینسبت به بازده مورد انتظار در پرتفوی انتخابی بر اساس مدل مارکویتز در دوران رونق و رکود بیشتر می باشد. همچنینریسک مورد انتظار در پرتفوی انتخابی بر اساس مدل رفتاری نسبت به ریسک مورد انتظار در پرتفوی انتخابی بر اساسمدل مارکویتز در دوران رونق و رکود کمتر می باشد. بر این اساس میتوان به طور کلی بیان نمود که سرمایه گذاران دربورس اوراق بهادار تهران غالبا از استقلال عمل در اتخاذ تصمیمات سرمایه گذاری برخوردار نبوده و تبعیت از تصمیماتدیگران را به اتخاذ رویکرد مستقل ترجیح می دهند که به معنی تایید پدیده رفتار جمعی در بورس اوراق بهادار تهرانمی باشد.

کلیدواژه ها:

پرتفوی بهینه ، مالی استاندارد ، مالی رفتاری ، رگرسیون ، دوران رونق و رکود