بررسی جایگاه زمان در اسطوره و تفاوت آن با زمان متعارف

اسطوره به عنوان یکی از مهم ترین دل مشغولی های بشر، از آغاز آفرینش تاکنون در شکل گیری ساختار و بنیانهای اندیشه و فکر او جایگاهی به سزا داشته که همین امر بیانگر اهمیت لزوم بررسی و پژوهش در زمینه ینمودهای اسطوره می باشد . اسطوره به عنوان نخستین بینش ها، باورها و منطق فراگیر و جاویدان و مقدسبشری تنها در سنجش با معیار زمان قابل درک و دریافت می باشد و گشایش کرانه ها و ژرفاهای تاریک و مهآلود اسطوره ، در روشنایی چراغ شناخت زمان، شدنی و دست یافتنی می باشد . در این پژوهش آشکار میشود که به گونه ای متفاوت با زمان متعارف که کرانمند و قابل سنجش در بازه ها و واحدهای بسته و محدوداست ، زمان در اساطیر همچون مکان اسطوره ای بی کران و فراتر از واحد و سنجه های محدود میباشد. زماندر اسطوره اعتبار خود را از رویداد یا حادثه ی روایت شده می گیرد در اسطوره نمی توان گفت در کجایزمان ایستاده ایم چرا که این زمان تجزیه ناپذیر است و در آن ، پایان همچون آغاز و آغاز آن همانند پایاناست . زمان اسطوره ای ازلی ،ابدی است.

کلیدواژه ها:

اسطوره ، زمان ، زمان اسطوره ای ، بی کرانه ، بی آغاز