آثار و احکام موانع موقت مستلزم اقامه مجدد دعوا در آیین دادرسی مدنی

در قانون آیین دادرسی مدنی (اعم از سابق یا فعلی) سه شیوه دفاع معرفی گردیده است که عمدتا به عنوان ابزارهای مهمی در دست خوانده محسوب می شود و به کمک آنهاممکن است رای به نفع وی صادر گردد. این سه شیوه عبارتند از: 1) ایراد، 2) طرح یکی از موانع رسیدگی، 3) دفاع ماهوی. اما با وجود این، هیچ یک از مفاهیم مذکور در قانون آیین دادرسی مدنی به درستی تعریف نشده و از یکدیگر تفکیک نگردیده اند. در این پژوهش به بررسی آثار و احکام موانع موقت مستلزم اقامه مجدد دعوا در آیین دادرسی مدنی پرداخته ایم. در همین راستا می توان گفت که ایراد عبارت است از وسیله ای که خوانده معمولا در جهت ایجاد مانع، موقتی یا دایمی، بر جریان رسیدگی به دعوای مطروحه و یا بر شکل گیری مبارزه در اصل و ماهیت حق مورد ادعا، به منظور بازداشتن موقت یا دایم خواهان از پیروزی به کار می گیرد. دسته ای از ایرادات در صورت پذیرش، مانعی موقتی در رسیدگی به دعوا ایجاد می نمایند، بدین معنی که، با منتفی شدن سبب ایراد، همین دعوا مجددا قابل طرح و رسیدگی می شود و یا در صورت پذیرش آن نیاز به طرح مجدد دعوی نمی باشد، بنابراین منظور از مانع موقتی مانعی است که می تواند برطرف گردیده و اقامه دوباره دعوا را، علیرغم صدور قرار رد، امکان پذیر نماید، و یا با پذیرش و برطرف شدن آنها همان دعوی ادامه یابد. برخی ایرادات در صورت پذیرش از طرف قاضی محکمه در رسیدگی به دعوی مانعی موقتی ایجاد می نمایند.

کلیدواژه ها:

موانع موقت دادرسی ، ایرادات دادرسی ، اقامه دعوا ، خواهان ، خوانده