استفاده از منحنی های هماثر در بررسی اثر افزایشی، هم افزایی و همکاهی اختلاط علف کش های کلوپیرالید و گلایفوسیت در کنترل علف هرز تلخه

اختلاط علف کش ها از راهکارهای اساسی مدیریت علف های هرز در جهت کاهش مصرف علف کش ها و کاهش اثرات جانبی و هزینه های آنهاست. بنابراین، به منظور بررسی تاثیر گلایفوسیت و کلوپیرالید و اختلاط آنها برای مبارزه با علف هرز تلخه در باغات میوه، آزمایشی در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی بصورت کرت خرد شده (نسبت اختلاط در کرت های اصلی و دزهای هر اختلاط در کرت های فرعی) با سه تکرار و 35 تیمار بصورت واکنش به مقدار علف کش (دز - پاسخ) در ایستگاه تحقیقات و منابع طبیعی گلمکان مشهد در سال 1386 به اجرا درآمد. تیمارها شامل گلایفوسیت در مقادیر صفر، 1، 2، 3، 5، 7 و 10 لیتر در هکتار، کلوپیرالید در مقادیر 0، 100، 200، 300، 500، 700 و 1000 میلی لیتر در هکتار، برای 5 نسبت بصورت درصد اختلاط از دو علف کش بصورت های 0:100، 25:75، 50:50، 75:25 و 100:0 بودند. اعمال تیمارها به وسیله سمپاش پشتی با نازل سیلابی به میزان 400 لیتر در هکتار، در زمان گلدهی کامل علف هرز تلخه انجام شد. اختلاط این دو علفکش از مدل CA تبعیت کرده و دارای اثر افزایشی در کنترل علف هرز تلخه بود. کلوپیرالید در مقادیر 700 و 1000 میلی لیتر در هکتار و گلایفوسیت در مقادیر 7 و 10 لیتر در هکتار باعث خشکیدگی کامل تلخه شد. در اختلاط هایی که نسبت کلوپیرالید به گلایفوسیت بیشتر بود (75% کلوپیرالید + 25% گلایفوسیت) میزان خشکیدگی تلخه نسبت به سایر اختلاط ها افزایش یافت.

کلیدواژه ها:

اختلاط علف کش ، دوز- پاسخ ، کلوپیرالید ، کاهش مصرف علف کش ، گلایفوسیت