شناسایی گونه های پیتیوم و بررسی بیماری زایی آنها روی صیفی جات در استان خراسان رضوی

یکی از عوامل مهم پوسیدگی بذر، ریشه، طوقه، مرگ گیاهچه، و بوته میری صیفی جات گونه های مختلف Pythium می باشد. به منظور شناسایی این گونه ها و ارزیابی بیماریزایی آنها روی تعدادی از صیفی جات، نمونه برداری هایی از خاک و بوته های بیمار تعدادی از مزارع خیار، گوجه فرنگی، کدو، بادمجان، طالبی، خربزه و هندوانه در مناطق مشهد، چناران، قوچان، فریمان، تربت جام، گناباد، کاشمر، خواف، نیشابور، سبزوار، تربت حیدریه، کلات، درگز، سرخس و تایباد طی فصل زراعی 86 85 به صورت تصادفی به عمل آمد. از نمونه های جمع آوری شده در مجموع 60 جدایه Pythium جدا وخالص سازی شد. سپس براساس خصوصیات ریخت شناسی و میکرومتری مورد بررسی تاکسونومیکی قرار گرفتند. فراوانی نسبی گونه های شناسایی شده شامل 46/44 درصد P. ultimum var. ultimum ، 16/66 درصد P. aphanidermatum، 13/33 درصد P. amasculinum، 10 درصد Pythium Group HS ، 6/66 درصد P. oliganderum، 3/33 درصد P. paroecondrum و 3/33 درصد P. echinulatum بود، از بین انها گونه ی P. amasculinu، P. echinulatumو P. paroecondrum برای ایران جدید می باشند. آرایه های P. ultimum var. ultimum ، Pythium Group HS و P. oliganderum برای اولین بار از روی صیفی جات گزارش می شود. مطالعات بیماریزایی جدایه ها در شرایط گلخانه ای بر روی تعدادی از صیفی جات نشان داد که گونه های ultimum var. ultimum .P ، Pythium Group HS، P. paroecondrum P.aphanidermatum و P. echinulatum روی گوجه فرنگی، خیار، کدو، خربزه، طالبی، هندوانه و بادمجان بیماری زا می باشند. اما amasculinum .P روی خربزه و کدو بیماریزا نبود.

کلیدواژه ها:

، Pythium ، صیفی جات ، پوسیدگی ریشه و طوقه ، مرگ گیاهچه ، بیماری زایی