سرمایه اجتماعی و مشارکت شهروندان در طرحهای شهری ( مطالعه موردی: طرح بهسازی و نوسازی محله فیض آباد)

مشارکت مردم به عنوان سرمایه اجتماعی، ضامن تحقق طرحهای نوسازی و بهسازی بافت فرسوده میباشد. هدف این پژوهش توجه به سرمایه اجتماعی و مشارکت شهروندان در طرحهای بهسازی و نوسازی شهری با رویکرد شهرسازی مشارکتی، غنی سازی ادبیات در زمینه سرمایه اجتماعی و مشارکت شهروندان در تهیه طرحها و تحلیل میزان بهرهگیری از مشارکت شهرونداندر طرحها میباشد. پژوهش حاضر، از نظر هدف کاربردی و به لحاظ روش توصیفی – تحلیلی (پیمایشی) و از نوع همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری در این تحقیق، شامل کلیه سرپرستان خانوار در محله فیض آباد که برابر 1393 نفر و براساس فرمول کوکران، حجم نمونه برابر 262 نفر و از روش نمونهگیری سیستماتیک استفاده شده است. نتایج به دست آمده از اینپژوهش نشاندهنده این است که در طرح، سرمایه اجتماعی (اعتماد اجتماعی، انسجام اجتماعی و مشارکت اجتماعی) و مشارکت ساکنین در نظر گرفته نشده است. نتیجه آن بی اعتمادی و عدم رضایتمندی ساکنان بوده که این سیاست مبتنی بر سیاست های متمرکز و غیر مشارکتی است که نهایتا طرح به اهداف خود دست نیافته است.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، مشارکت مردم ، طرح بهسازی و نوسازی ، بافت فرسوده ، محله فیض آباد