نقش رهبری اصیل در بهبود سطح خلاقیت و اشتیاق به کار کارکنان

تقلیدپذیری و به کارگیری فناوری و ایده های جوامع دیگر بدون ایجاد و خلق اندیشه های نوین و ارایه مدل هایی متناسب با شرایط بومی کشور تنها وابستگی علمی، فرهنگی و اقتصادی را به دنبال خواهد داشت. در حقیقت خلاقیت تابعی از عوامل فردی و اجتماعی  می باشد.  این مقاله به طور تجربی رهبری اصیل را با چهار بعد خودآگاهی، پردازش متعادل، شفافیت روابط و جنبه های اخلاقی به عنوان یک الگوی رفتاری مناسب جهت بهبود اشتیاق به کار کارکنان و شکوفایی خلاقیت در سازمان معرفی می کند. روش به کار رفته در تحقیق این مقاله، توصیفی – همبستگی است و داده های آن به کمک نمونه گیری خوشه ای تصادفی از نمونه ای متشکل از 176 نفر (مدیران، کارشناسان و کارگران) جمع آوری شده است. در این تحقیق ازروش های ضریب همبستگی پیرسون و مدل ساختاری و همچنین تحلیل عاملی اکتشافی برای متغیر خلاقیت و اشتیاق به کار و تحلیل عاملی تاییدی برای متغیر رهبری اصیل استفاده شده  است که توسط نرم افزارهای SPSS18  و Lissrel8.5 مورد تحلیل قرار گرفته اند. نتایج حاکی از آن است متغیر میانجی اشتیاق به کار، اثر نسبتا کاملی در رابطه بین رهبری اصیل و خلاقیت دارد و رهبری اصیل با تاثیر گذاری بر روی اشتیاق به کار کارکنان، می تواند نقش بسزایی در بهبود خلاقیت داشته باشد.  

کلیدواژه ها:

خودآگاهی ، پردازش متعادل ، شفافیت روابط ، جنبه های اخلاقی ، رهبری اصیل ، اشتیاق به کار ، خلاقیت