تحلیلی بر برنامه درسی کارآموزی: از محیط های یادگیری آشوبناک تا سازنده گرا

هدف اصلی این پژوهش، نقد محیطهای یادگیری کارآموزی و ارایه رویکرد مناسب جهت طراحی این محیطها میباشد. برای دستیابی به این هدف از روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بهره گرفته شد. لذا، با معیارقرار دادن اصول اولیه آموزش به نقد محیطهای کارآموزی پرداخته شد و با تکیه برنظریه کسب دانش، سازندهگرایی برای طراحی اینگونه محیطها مناسب فرض گردید. بنابراین، محیطهای کارآموزی موجود به عنوان محیطهای آشوبناک موردتحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که با اتخاذ رویکردی سازندهگرایانه و کل نگر در طراحی محیطهای یادگیری کارآموزی، مسایل و پروژههای واقعیمحیط کار، محور فعالیتهای کارآموزی قرار میگیرد، و محیطهای کنونی از وضعیت آشوبناک به سمت سازنده گرا حرکت خواهد نمود که این امر منجر به ایجاد فضای مشارکت و همکاری میان کارآموزانشده، قدرت حل مسیله را در آنان تقویت میکند، فرصت استدلال و بروز خلاقیت را به هر یک از کارآموزان میدهد تا از انعطافپذیری یک محیط کارآموزی، یادگیری معنیدار و اثربخشی را برای خود رقم بزنند. ازاینرو، میتوان به شکلگیری رویکردی برد- برد در محیطهای یادگیری کارآموزی کمککرد.

کلیدواژه ها:

کارآموزی ، محیط یادگیری ، برنامه درسی دانشگاهی ، سازنده گرایی