تعلق جمعی به مکان در خانه ی معمار ،تحقق و ارتقاء اندیشه های ناب معمارانه
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 452
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CCIVIL02_198
تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1396
چکیده مقاله:
معماری به شیوه درک زندگی اجتماعی کمک می کند وبسیار توانمندتر از هر هنر دیگری با حیات انسان مرتبطبوده است.در همین راستا اساس تفکراین پژوهش، ایجاد یک مکان جمعی و اختصاصی برای معماران با عنوان خانه یمعمار در قالب یک مکان سوم است.که دروهله ی اول برای همفکری معماران و به اشتراک گذاشتن دست آوردهایمعماری در فضایی نمایشگاهی و سپس آموزشی، نه در هییت کلاس و مدرسه بلکه در مقام سرگرمی که نتیجه ای بسعمیق دارد، با فراهم آوردن امکاناتی چند تیازمند بررسی است. بدین منظور پژوهش حاضر به روش مفهومی تحلیلی وبا اخذ و گردآوری اطلاعات از طریق روش جمع آوری اسنادی و کتابخانه ای به بررسی ادبیات موضوع می پردازد. نتایجپژوهش نشان می دهد نبود یک مکان اجتماعی مختص معماران، فرد گرایی، فقدان روحیه ی جمعی، علت العملبسیاری از نقاط کور ایجاد شده در جامعهی معماران می باشد بنابراین وجود یک مکان اختصاصی درخور، برای تعاملاتاجتماعی و همفکری معماران الزامیست. همچنین با توجه به مطالعات صورت گرفته، می توان خانه ی معمار را درردیف مکان های سوم که الدنبرگ از آن به عنوان فضاهای عمومی یاد می کند قرار داد و با استفاده از هشت ویژگیمکان موفق باعث ارتقاء حس تعلق در چنین فضاهایی شد.
نویسندگان
فاطمه برجعلی زاده
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل
اسلام کرمی
عضو هییت علمی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل