تعلق جمعی به مکان در خانه ی معمار ،تحقق و ارتقاء اندیشه های ناب معمارانه

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 452

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CCIVIL02_198

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1396

چکیده مقاله:

معماری به شیوه درک زندگی اجتماعی کمک می کند وبسیار توانمندتر از هر هنر دیگری با حیات انسان مرتبطبوده است.در همین راستا اساس تفکراین پژوهش، ایجاد یک مکان جمعی و اختصاصی برای معماران با عنوان خانه یمعمار در قالب یک مکان سوم است.که دروهله ی اول برای همفکری معماران و به اشتراک گذاشتن دست آوردهایمعماری در فضایی نمایشگاهی و سپس آموزشی، نه در هییت کلاس و مدرسه بلکه در مقام سرگرمی که نتیجه ای بسعمیق دارد، با فراهم آوردن امکاناتی چند تیازمند بررسی است. بدین منظور پژوهش حاضر به روش مفهومی تحلیلی وبا اخذ و گردآوری اطلاعات از طریق روش جمع آوری اسنادی و کتابخانه ای به بررسی ادبیات موضوع می پردازد. نتایجپژوهش نشان می دهد نبود یک مکان اجتماعی مختص معماران، فرد گرایی، فقدان روحیه ی جمعی، علت العملبسیاری از نقاط کور ایجاد شده در جامعهی معماران می باشد بنابراین وجود یک مکان اختصاصی درخور، برای تعاملاتاجتماعی و همفکری معماران الزامیست. همچنین با توجه به مطالعات صورت گرفته، می توان خانه ی معمار را درردیف مکان های سوم که الدنبرگ از آن به عنوان فضاهای عمومی یاد می کند قرار داد و با استفاده از هشت ویژگیمکان موفق باعث ارتقاء حس تعلق در چنین فضاهایی شد.

کلیدواژه ها:

خانه ، معمار ، معماری ، مکان سوم ، تعلق اجتماعی به مکان

نویسندگان

فاطمه برجعلی زاده

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل

اسلام کرمی

عضو هییت علمی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل