کارایی روش های زمین آمار در تخمین برآورد سطح تراز ایستابی آب های زیرزمینی (مطالعه موردی: دشت اردبیل)

در سال های اخیر استفاده از روش های میان یابی زمین آماری به دلیل دقت قابل قبولی که دارند رو به گسترش است. میان یابی یکی از مهم ترین روش هایی است که اقلیم شناسان در مطالعات پهنه ای- مکانی از آن بهره می گیرند. جهت تهیه نقشه های هم سطح آب نیز می توان از روش های درونیابی استفاده کرد زیرا اندازه گیری سطح ایستابی در تمام نقاط منطقه مورد نظر کاری بسیار مشکل و پرهزینه است. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه دو روش زمین آمار کریجینگ و وزن دهی عکس فاصله (IDW) در درونیابی سطح ایستابی دشت اردبیل است. در این مطالعه سطح ایستابی 51 چاه پیزومتر، محدوده دشت اردبیل استان اردبیل در سال 92 مورد بررسی قرار گرفت و سپس به کمک مدل GS+ و روش های زمین آمار کریجینگ و وزن دهی عکس فاصله، نقشه هم سطح آب منطقه به صورت سالانه ترسیم شد. نتایج حاکی از آن بود که روش کریجینک نسبت به روش وزن دهی عکس فاصله، نتایج بهتری را ارایه داد.

کلیدواژه ها:

سطح ایستابی ، کریجینگ ، وزن دهی عکس فاصله (IDW) ، مدل .GS+