ترکیب الگوهای نمونه برداری شش ضلعی منظم و نامنظم در مکانیابی بهینه شبکه پایش تراز آب زیرزمینی

در این مقاله به باز طراحی شبکه پایش تراز آب زیرزمینی دشت دهگلان واقع در استان کردستان پرداخته می شود. از آنجا که بر اساس مطالعات گذشته، یک شبکه پایش با یک الگوی نمونه برداری شش ضلعی منظم که در آن ایستگاه ها در مرکز هر یک از شش ضلعی ها قرار دارند به عنوان مناسب ترین شبکه پایش شناخته شده است، در این مقاله از این الگوی نمونه برداری مکانی در کنار الگوی نمونه برداری چندضلعی های تیسن استفاده می گردد. ابتدا نقشه های توزیع مکانی دو معیار افت تراز آب زیرزمینی و واریانس خطای تخمین متوسط تراز تهیه می شوند. سپس، با ترکیب نقشه های حاصل، ناحیه مورد مطالعه از منظر اهمیت هر بخش در نصب ایستگاه های پایش پتانسیل کلاس بندی می شود. در ادامه، در نواحی با اهمیت بیشتر در نصب ایستگاه از الگوی نمونه برداری شش ضلعی منظم با ابعاد کوچکتر و در سایر نواحی از الگوی نمونه برداری چندضلعی تیسن با ابعاد بزرگتر استفاده می گردد. سرانجام با مقایسه واریانس خطای تخمین شبکه هایی با طول ضلع های مختلف با شبکه پایش فعلی و مقایسه میانگین واریانس خطای تخمین آنها، شبکه پایش مناسب انتخاب می گردد. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که بر اساس الگوی نمونه برداری ترکیبی ارایه شده، شبکه پایش طراحی شده از نظر اقتصادی بسیار مقرون به صرفه می باشد.

کلیدواژه ها:

طراحی شبکه پایش ، تراز آب زیرزمینی ، چندضلعی های تیسن ، الگوی شش ضلعی ، واریانس خطای تخمین