بررسی رابطه ی منبع کنترل،شادکامی،خودتنظیمی با اضطراب امتحان در دانش آموزان مقطع دبیرستان (دوره دوم) شهرستان ثلاث باباجانیدر سال تحصیلی 96-1395

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین منبع کنترل، شادکامی، خودتنظیمی و اضطراب امتحان در دانش آموزان مقطع متوسطه(دوره دوم) شهرستان ثلاث باباجانی بود. جامعه ی آماری این پژوهش را تمامی دانش آموزان پسر و دختر دوره ی دومدبیرستان،جمعا 1007 نفر، که در سال تحصیلی 96-1395 در دبیرستان های شهرستان ثلاث باباجانی مشغول به تحصیل بوده ند تشکیل می د هد. ازبین جامعه ی آماری به شیوه ی نمونه گیری خوشه ای وبا استفاده از جدول نمونه گیری مورگان اندازه نمونهمورد مطالعه 180 نفرتعیین شده است و به نسبت تعداد دختران وپسران، 116 پسر و 64 دختر به پرسشنامه های پژوهش پاسخ دادند.ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه شادکامی آکسفورد و پرسشنامه منبع کنترل (درونی وبیرونی) راتر و پرسشنامه خودتنظیمیمیلر وبراون وپرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون است.روش تحقیق این پژوهش از نوع همبستگی - توصیفی بود و برای آزمون فرضیه ها از ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیونگام به گام استفاده شد.نتایج نشان داد که در دانش آموزان دختر و پسر رابطه معنادار و مثبتی بین اضطراب امتحان و منبع کنترل و رابطه معنادار ومنفیبین شادکامی وخودتنظیمی با اضطراب امتحان وجود دارد . بطوری که هر قدر فرد از شادکامی بالاتری برخوردارباشد و منبعکنترل او درونی تر باشد و از راهبردهای خودتنظیمی بهتری برخوردار باشد از اضطراب امتحان کمتری برخوردار خواهد بود.در جهت پیش بینی متغیر اضطراب امتحان، ابتدا شادکامی و سپس منبع کنترل و درنهایت خودتنظیمی دارای اهمیت می باشد.

کلیدواژه ها:

شادکامی ، خود تنظیمی ، منبع کنترل ، اضطراب امتحان