بررسی اثربخشی آموزش گروهی هوش معنوی بر بهزیستی روانشناختی دختران مقطع متوسطه دوم شهر شهرکرد

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی هوش معنوی بر بهزیستی روانشناختی دختران مقطع متوسطه دوم شهرشهرکرد طراحی شد. روش تحقیق نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده و جامعه آماری شامل کلیهدانش آموزان دختر مقطع دوم متوسطه شهر شهرکرد در سال تحصیلی 94-93 می باشد. جهت انتخاب نمونه ها از نمونه گیری خوشه ای تصادفی استفاده شد. به این صورت که از بین کلیه مدارس متوسطه دوم، یک مدرسه به صورت تصادفی انتخاب گردیندو پرسشنامه بهزیستی روان شناختی توزیع گردید و از میان افرادی که نمره شان یک انحراف معیار کمتر از میانگین بود، 40 نفربصورت تصادفی انتخاب شدند و سپس در دو گروه کنترل و آزمایش با تصادفی جایگزینی تصادفی قرار گرفتند. داده ها با استفادهاز آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس) توسط نرم افزار SPSS23 تحلیل شد. با توجه به نتایج به دست آمده، مشخص شد که آموزش گروهی هوش معنوی اثر معناداری بر ارتقاء بهزیستی روانشناختی (p<0/001), (f=76.13) دانش آموزان دارد. آموزش هوش معنوی نقش مهم و زیربنایی در ارتقا سلامت روان دانش آموزان ایفا می نماید، بنابراین ارتقا بهزیستی روانشناختی که از گام های اساسی در رسیدن به سلامت روان بهینه محسوب می شوند، باید در برنامه های آموزشی مدارس مورد تاکید و پایش مستمر قرار گرفته و برای این منظور از مداخلاتی مثل آموزش گروهی هوش معنوی یا سایر برنامه های موفق در این راستا استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

بهزیستی روانشناختی ، آموزش هوش معنوی ، دانش آموزان