تبیین مولفه های منظر شهری با رویکرد به محدودیتهای رفتاری نابینایان و کم بینایان

معماری ویژه نابینایان و کم بینایان علارغم توسعه علوم رفتاری در حوزه طراحی محیط مورد کم توجهی قرار گرفته است. هدف از این پژوهش تحلیل معماری متناسب با ادراک و ناتوانیهای افراد نابینا و کم بینا ست در این راستا با بهره گیری از روش تحقیق کیفی در مرحله اول به شنات ویژگیهایادراکی نابینایان و کم بینایان پرداخته شده و در ادامه با بررسی مولفههای موثر بر کیفیت طراحی منظر برای هر عامل راهکارهای در راستای ارتقاء طراحی ویژه نابینایان پیشنهاد شده است. نتایج تحقیق میتواند به توانمند سازی رفتاری نابینایان و کم بینایان در محیطهای شهری کمک نماید

کلیدواژه ها:

علوم رفتاری ، منظر شهری ، نابینایان و کم بینایان ، ادراک محیطی