ابعاد حقوقی توافق زوجین در مورد حضانت فرزندان
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,719
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
KAUHEM01_538
تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1396
چکیده مقاله:
یکی از مسایل مهمی که بسیاری از زن و شوهرها پس از جدایی با آن روبرو می شوند، مسیله حضانت کودک است. حضانت یکی از مباحث پیچیده حقوق خانواده می باشد و با وجود مطالعات گسترده پیرامون آن از سوی حقوقدانان، هنوز مسایلی از آن ناشناخته مانده است. در قانون مدنی ایران تا سن هفت سالگی مادر برای حضانت فرزند شایسته تر است. بعد از آن سرپرستی کودک به پدر سپرده می شود و در این میان تفاوتی بین دختر و پسر نیست. اگر فقط یکی از پدر و مادر زنده باشد، نسبت به سایر خویشاوندان در سرپرستی کودک اولویت دارد. در صورتی که هیچ یک از پدر و مادر زنده نباشند، حضانت به حد پدری می رسد و در صورت عدم وجود ولی، مسیولیت متوجه خویشاوندان به ترتیب تقدم در ارث بری می شود. در خصوص توافق والدین برای حضانت نیز بر اساس ماده 10 قانون مدنی، در صورتی که والدین، امری بر خلاف آنچه قانون حکم می کند، انجام ندهند، توافقات فی مابین در خصوص حضانت فرزندان نافذ است. این امر را اصول کلی حقوق و عمومات قانونی تایید می نماید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی ببرلوی شندآبادی
دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق خصوصی