تربیت معلم و برنامه ی درسی، کارورزی و عمل فکورانه

این مقاله به مبحث تربیت معلم از منظر چالشبرانگیز ساختاربرنامه درسی تربیت معلم و اجرای آن اختصاصدارد (مهرمحمدی، 1392). از آنجا که این مقاله در زمره ی مقالات مروری محسوب می شود،بنابراین روش آن نیز روش کتابخانهای مبتنی بر مطالعات فردی است.بنا به شواهد، نه تنها در ایران بلکه در سطح جهان نیز پژوهش های به عمل آمده هنوزنتوانسته اند نشان دهند که کدام برنامه درسی تربیت معلم و با کدام ساختار ازاثر بخشی بیشتری برخوردار است و قادراستمعلمان توانمندتر و موفقتری را به کلاسهای درس گسیل نماید. بنابراین بخشی از مدعای این مقاله آن است که باید به دنبالراهبردی بود که جایگاه تربیت معلم را به دنبال یک رخداد خطیر ملی و فرابخشی به رسمیت شناخته و برای اجرای برنامهدرسی تربیت معلم با توجه به این ویژگیها تعیین تکلیف نماید. الگوی مشارکتی پیشنهادی با توجه به مولفه های اساسیبرنامه درسی تربیت معلم ارایه شده است و از نقسیم کار حمایت می کند (مهرمحمدی، 1392). همچنین این مقاله، در مورد یکیاز تازه ترین نظریه های مطرح شده در تربیت معلم یعنی تربیت معلم فکور ، تبیین تازه ای ارایه می دهد (امامجمعه، مهرمحمدی،). هدف بخش دیگری از این مقاله، بررسی تاثیر کارورزی فکورانه در برنامه ی درسی تربیت معلم بر رشدشایستگی های حرفه ای دانشجو معلمان است (جمشیدی توانا،امام جمعه ، 1395). یکی از ویژگی های مهم معلمان درقرن 21خلاق بودن است و لازمه خلاق بودن فکور بودن است. در این میان تربیت معلم اهمیت زیادی در تربیت معلمان فکور دارد.بنابراین بخشی از این مقاله به بررسی مفهوم و ابعاد تدریس فکورانه و نقش آن در تربیت معلم فکور و همچنین ویژگی هایمعلم فکور می پردازد (امانی، 1394). نتایج تحقیقات نشان داد میزان شایستگی حرفه ای دانشجو معلمانی که با برنامه درسیکارورزی فکورانه آموزش دیده اند نسبت به گروهی که با روش سنتی کارورزی را آموزش دیده اند؛ بیشتر بود (جمشیدیتوانا،امام جمعه، 1395).

کلیدواژه ها:

تربیت معلم ، برنامه ی درسی ، تقسیم کار ملی ، تدریس فکورانه ، کارورزی فکورانه ، شایستگی