ارتقای بهره وری سرمایه انسانی در نیروهای کشورهای ایران، ترکیه و هندوستان و بومیسازی آن در نیروهای مسلح ج.ا.ا

نیروهای مسلح از طریق بهکارگیری کارکنان نظامی فعالیتهایی را باید انجام دهند. فرماندهان و مدیران آنها نیز برای انجام این فعالیتها، بایستی قادر باشند کارکنان را به شیوه بهرهور بهکارگیرند؛ اما گفتن این کار آسانتر از عمل به آن است. ارتقای بهره وری افراد موضوع دشواری است و چندین عامل در آن دخالت دارد. برای ارتقای بهرهوری اول باید ماهیت انسانها را درک کرد، درواقع مشکل آنجا نهفته است. ماهیت انسان درعینحال که خیلی ساده است ولی میتواند خیلی پیچیده باشد. تحقیق حاضر با هدف معرفی الگوهای ارتقای بهرهوری در نیروهای مسلح کشورهای ایران، هندوستان و ترکیه جهت ارایه پیشنهادهای کاربردی در خصوص بهرهوری نیروی انسانی نیروهای مسلح ایران صورت گرفته است. این تحقیق بر اساس اهداف تحقیق، کاربردی و بر اساس طرح تحقیق توصیفی - تحلیلی و پیمایشی بر پایه روش تطبیقی است. در این تحقیق ابتدا مولفههای بهره وری سرمایه انسانی در سازمانهای غیرنظامی کشورهای منتخب از پیشینه ادبیات استخراج گردید. سپس مولفههای معتبر جهت بومیگزینی در نیروهای مسلح براساس آزمون دو جملهای شناسایی و در قالب یک مدل اولیه در یکی از دستههای عوامل سازمانی، عوامل انسانی، عوامل روانشناسی و متفرقه قرار گرفتند. در آخر نیز پیشنهادهایی در راستای موضوع تحقیق ارایه گردید.

کلیدواژه ها:

ارتقای بهرهوری نیروی انسانی ، مطالعه تطبیقی ، ایران ، هندوستان ، ترکیه