مقایسه برآورد پارامترهای اتو رگرسیو دوگانه در حالت ایستا و نا ایستا

برآوردیابی پارامترهای مدل اتورگرسیو دوگانه معمولا به روش شبه درست نمایی ماکزیمم انجام می گیرد. به منظور مطالعه دقت و سازگاری این برآوردگرها تحت شرایط مختلف یک مطالعه شبیه سازی انجام گرفت. این مطالعه نشان داد که برآوردگرهای شبه درست نمایی ماکزیمم تقریبا نا اریب هستند، و علاوه بر آن نه تنها در حالتی که مدل ایستا می باشد، بلکه در حالتی که مدل نا ایستاست نیز برآوردگرهای شبه درست نمایی ماکزیمم سازگار هستند. و این سازگاری در شرایطی که سری نوفه های سفید دارای توزیعی غیر از توزیع نرمال هستند، نیز برقرار است.