مقایسه کارایی نسبت های مالی پویا و نسبت های مالی ایستای فازی در پیش بینی ورشکستگی

دوره کنونی حیات بشری با تحولات و دگرگونی های شگفت انگیزی همراه است. شرکت ها و سازمان ها به عنوان عناصر اقتصادی جامعه ، باید برای بقاء و بالندگی ، خود را در رویارویی با این تحولات عظیم آماده نمایند. با توجه به موضوع ابهام و عدم صراحت در تکنیک های حسابداری، روش های حسابرسی و گزارش های حسابداری مالی ، ممکن است منجر به کمرنگ شدن نقش اطلاعات حسابداری در فرآیند تصمیم گیری شود. مجموعه های فازی به عنوان ابزاری برای مقابله با ابهام و عدم دقت در سیستم های بشری و فرآیندهای تصمیم گیری مطرح شده است .در این پژوهش 120 شرکت پذیرفته شده در سازمان بورس اوراق بهادار تهران انتخاب شده است که از بین آنها 95 شرکت موفق و 25 شرکت ورشکسته می باشد. داده ها در فاصله زمانی 1384 تا 1391 با استفاده از نرم افزار Excel جمع آوری شده است و سپس به سه متغیر زمانی کم ، متوسط ، و زیاد فازی سازی گشته است. داده ها بصورت نسبت های مالی ایستا و پویا تهیه شده است و پژوهش نشان می دهد که رابطه ی معناداری بین نسبت های مالی پویا و ایستا و پیش بینی ورشکستگی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

نسبت های مالی ، پیش بینی ، ورشکستگی ، بحران مالی ، منطق فازی