مروری بر زخمهای دیابتی در دامهای کوچک

مقدمه: دیابت ملیتوس یا به طور جامع تر دیابت از بیماری های متابولیک دراز مدت است گه در سگ و گربه ها مشاهده می شود. میزان آن در طی سال های اخیر افزایش پیدا کرده است اما به همان آسیب های ناشی از آن به دلیل بهبود روش های و سیستم های تشخیصی کاهش پیدا کرده است. از علایم آن میتوان به پرخوری، پرنوشی، افزایش حجم و دفعات دفع ادرار، امکان کاتاراکت (بیشتر در سگ ها)، استفراغ، کاهش وزن و تنفس بد بوی ناشی از تجمع کتون اشاره کرد. از یافته های ازمایشگاهی میتوان به افزایش قند خون و افزایش قند در ادرار اشاره کرد. برخی دارو های آگونیست انسولین، چاقی، بی تحرکی، پانکراتیت مزمن می تواند به هنوان ریسک فاکتور مطرح گردد. به صورت کلی سگ های ماده (بدون در نظر گرفتن عقیم بودن) بیشتر درگیر ببیماری میشوند تا سگ های نر و سگ های نر سالم نسبت به سگ های عقیم شده کمتر مبتلا میشوند.روش کار: ارزیابی زخم و آگاهی از مرحله پیشرفت آن میتواند کمک زیادی به جلوگیری از قطع اندام بنماید. در مدیریت زخم ارزیابی، دبریمان نمودن، تشخیص عفونت درمان آن و داروهای مناسب موضعی و سیستمیک در ادامه در سگ گربه به دلیل امکان کندن پانسمان و ایجاد تخریش در زخم توجه به نوع پانسمان مورد استفاده نیز اهمیت زیادی دارد. از آنجاییکه زخم های دیابتی سبب کاهش کیفیت زندگی ، رفاه و مشکلات ثانویه و یک ریسک فاکتور برای بیماری های قلبی عروقی و مرگ زودرس به حسابمیآیند بایستی در مراحل اولیه تشخیص داده شوند و لقدامات درمانی لازم برای آنها صورت بگیرد. توجه به تغییرات کارکردی نوتروفیل ها در دام مبتلا به دیابت و نوروپاتی های ایجاد شده داشتن یک نگرش کلی مبنی بر: کنترل عامل بیماری که همان دیابت است و مانیتورینگ کیس توسط صاحب دام که در این زمینه آموزش های ابتدایی کاربردی است. بحث و نتیجه گیری: هدف از کنترل زخم کوچک تر نمودن محل زخم است. توجه به جریان خون کافی، روش های دبریمان نمودن و پاکسازی آن با توجه به محل، میزان گسترش و عمق زخم، نوع زخم که دارای انواع: ایسکمیک، نوروپاتیک و نوروایسکمیک است میتواند استراتژی درمانی را تا حدودی تغییر بدهد. در ارزیابی و مدیریت بهتر حیوان دیابتی کمک بنماید. استفاده از کفش هایی مخصوص سگ و گربه برای جلوگیری از برخورد با اشیا نوک تیز و اجسام خارجی مثل: خرده شیشه، تکه سنگ های دارای لبه ای ناهموار و آسیب زننده و بازدید روزانه بدن حیوان برای مشاهده زخم های احتمالی از عواملی است که صاحب دام بایستی به آن ها توجه کند. کوتاه نگه داشتن موها در بررسی سطح پوست موثر است اما باید توجه داتش که عمل کوتاه کردن مو خود باعث ایجاد زخم نشود. بیماران دیابتی مقاومت کمتری نسبت به عوامل بیماری زا و عفونت ها دارند و توانایی کمتری در ترمیم زخم دارند. از این رو مدیریت صحیح زخم در حیوانات دیابتی میتواند کمک شایانی به رفاه حیوان بنماید.

کلیدواژه ها:

دیابت ، سگ ، گربه