گزارش درمان جراحی ناپایداری مفصل اطلسی - محوری در یک قلاده سگ

مقدمه: یک قلاده سگ نر 9 ماهه از نژاد پاگ به وزن 3 کیلوگرم با درد در ناحیه گردن و تتراپارزی، در وضعیت خوابیده به شکم به بیمارستان حیوانات خانگی ارجاع داده شد. مطالعه تصویربرداری گردن در حالت خمیده )با احتیاط( و باز انجام شد . تصویربرداری در نمای جانبی افزایش فاصله و زاویه بینلامینای پشتی مهره اطلس و زایده خاری مهره محوری گردن و جابجایی پشتی مهره محوری را نشانداد. روش کار: با توجه به پیشرفت علایم بیماری و مورد تهدید قرار گرفتن تنفس بیمار جراحی اورژانس جهت تثبیت مفصل اطلسی - محوری و جلوگیری از آسیب بیشتر به نخاع توصیه گردید. تثبیت جراحیدر حالت گماری جناغی، از رهیافت پشتی و با بکارگیری پین و وایر صورت گرفت. دو حفره بوسیله دریل ارتوپدی در زایده خاری مهره محوری ایجاد شد و دو انتهای یک وایر پس از عبور از زیر کمان پشتی مهره اطلس در داخل دو حفره به هم تابیده شد .بحث و نتیجه گیری: پس از جراحی وضعیت تنفسی بیمار بهبود یافت و به تدریج کیفیت زندگی بیمار افزایش یافت به طوری که دو هفته پس از جراحی اشتهای بیمار بازگشت و در پیگیری بیمار 3 ماه پس از جراحی افزایش توده بدنی و قرارگیری بیمار در وضعیت جناغی مشاهده شد. ناپایداریمفصل اطلسی - محوری گردن متعاقب ناهنجاری های مادرزادی مانند دیسپلازی، هیپوپلازی و آپلازی زایده دندانی، فقدان لیگامنت عرضی و یا بصورت تروماتیک اتفاق می افتد. این عارضه با افزایش حرکت بین مهره های یک و دو گردن منجر به تحت فشار قرار گرفتن و آسیب نخاع گردنی می گردد . اگرچهبیشتر بیماران به صورت موقت به درمان محافظه کارانه پاسخ می دهند این نوع درمان تنها در موارد خفیف بیماری و یا به دلیل محدودیت های اقتصادی قابل توجیه است. لازم به ذکر است تثبیت جراحی درمان انتخابی بیماران با اختلالات نورولوژیک و تنها روش رفع علایم کلینیکی می باشد

کلیدواژه ها:

ناپایداری مفصل اطلسی - محوری ، سگ