مقایسه 8 هفته الکتروتراپی، ویبریشن و تمرینات مقاومتی بر قدرت بالاتنه، پرش عمودی، چابکی و انعطاف پذیری والیبالیست های نوجوان

تمرینات الکتروتراپی و ویبریشن روش های نسبتا جدیدی است که با تاثیر مستقیم سیستم عصبی عضلانی و بافت استخوان ها موجب افزایش برخی از فاکتورهای آمادگی جسمانی از جمله قدرت، چابکی و انعطاف پذیری می شود. هدف از تحقیق حاضر مقایسه هشت هفته الکتروتراپی،ویبریشن و تمرینات مقاومتی بر قدرت بالاتنه، پرش عمودی، چابکی و انعطاف پذیری والیبالیست های نوجوان بود. جهت انجام این تحقیق 46 نفر از والیبالیست های نوجوان پسر با دامنه سنی 14/67±0/77 سال و میانگین وزنی 65/03±12/47 کیلوگرم به صورت هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند که شامل 3 گروه تجربی الکتروتراپی 11نفر ویبریشن 12 نفر مقاومتی 11 نفر و گروه کنترل 12 نفر بود. ابتدا تست قدرت بالاتنه توسط توپ مدیسینبال 2 کیلوگرمی به صورت خوابیده بر روی نیمکت و تست پرش عمودی و تست t جهت چابکی و تست انعطاف پذیری توسط تخته ی انعطاف گرفته شد. آزمودنی های 3 گروه تجربی به صورت هرمی تمرینات را در 8 هفته و هر هفته 3 جلسه که هر 2 هفته به شدت و زمان تمرینات اضافه شد انجام دادند. پس از 8 هفته در تمامی آزمودنی های 4 گروه مجددا تست ها تکرار شد. جهت مقایسه بین گروهی از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه ANOVA و مقایسه درون گروهی از آزمون t- همبسته استفاده شد سطح معنی داری p<0/05 نتایج t- همبسته نشان داد که 8 هفته الکتروتراپی ویبریشن و تمرینات مقاومتی باعث افزایش معنا داری در قدرت بالاتنه، پرش عمودی، چابکی و انعطاف پذیری شد. ولی تفاوت معنا داری بین گروه ها وجود نداشت. بنابراین استفاده از هریک از تمرینات الکتروتراپی، ویبریشن و مقاومتی باعث افزایش قدرت بالاتنه، پرش عمودی، چابکی و انعطاف پذیری می شود

کلیدواژه ها:

الکتروتراپی ، ویبریشن ، مقاومتی ، قدرت بالاتنه ، انعطاف پذیری