بررسی خاصیت ضد میکروبی اسانس گیاه آویشن (Thymus kotschyanus) بر روی برخی میکروارگانیسم های بیماری زا

مقدمه: امروزه با افزایش استفاده از آنتی فانگال ها و نیز شیوع سویه های مقاوم، همچنین استفاده بیش ازحد نگه دارنده های شیمیایی و تاثیرات مضر آن ها در مصرف کنندگان، تحقیقات بسیاری جهت جایگزینی آنتی فانگال ها و نگه دارنده های شیمیایی با انواع طبیعی آن ها، خصوصا عطرمایه های گیاهی در حال انجام است. آویشن ازجمله گیاهان دارویی است که در طب قدیم کاربرد فراوانی داشته است. لذا بررسی اثرات ضدمیکروبی این اسانس ها به صورت جداگانه بر روی قارچ های آسپرژیلوس فومیگاتوس، آسپرژیلوس نایجر و آسپرژیلوس فلاووس در شرایط آزمایشگاه موردمطالعه قرار گرفت.مواد و روش ها: گیاه آویشن را خشک کرده و اسانس آن را به روش تقطیر با آب و با استفاده از دستگاه کلونجر جداسازی، سپس اسانس را با غلظت 25/6 ،12/5، 25، 50، 100، 200 میکرو لیتر در میلی لیتر با دی متیل سولفواکساید رقت سازی کردیم. در ارزیابی اثر ضدمیکروبی اسانس آویشن بر سویه های میکروبی از دو روش انتشار در آگار (دیسک) و میزان حداقل غلظت مهارکنندگی با روش ماکرودایلوشن (رقت سازی لوله ای) و حداقل غلظت کشندگی با روش پورپلیت استفاده شد.نتایج:. نتایج نشان داد در بین این سه قارچ به ترتیب حساس ترین آسپرژیلوس فومیگاتوس و مقاوم ترین آسپرژیلوس فلاووس بودند. در مقایسه با آنتی بیوتیک های موردبررسی مشخص شد که اسانس آویشن نسبت به آنتی بیوتیک ها دارای اثربخشی بالاتری است. همچنین حداقل غلظت مهارکنندگی MIC)) در هر سه قارچ یکسان و برابر 50 میکرولیتر در میلی لیتر و حداقل میزان کشنندگی (MBC) هر سه قارچ یکسان و برابر ب 50 میکرو لیتر در میلی لیتر بود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که اسانس آویشن دارای عملکرد مهاری، قارچ کشی و باکتری کشی مناسبی می باشند. با اثبات اثربخش بودن اسانس ها می توان امیدوار بود که بتوان در آینده با تلخیص ماده ی موثر گیاهان فوق و انجام تحقیقات بیشتر، تولید موادی با اثرات ضد قارچی و قابل قبول و عوارض کم برای درمان عفونت های قارچی دست یافت.

کلیدواژه ها:

آویشن ، قارچ ، اسانس های گیاهی ، اثرات ضدمیکروبی