بررسی عوامل درونگرایی در معماری ایران از دیدگاه استاد پیرنیا

از منظر استاد محمد کریم پیرنیا، درونگرایی یکی از اصول پنجگانه معماری ایران است. وی این اصل را ناشی از فرهنگ ایرانی از دیرباز قلمداد می کند. تاکید زیاد پیرنیا بر نقش فرهنگ در درونگرایی معماری ایران باعث شده است تا ابهامات زیادی درباره عوامل موثر بر درونگرایی ایجاد گردد و معماران نیز به تبع آن نتوانند به درستی از این ویژگی در تجربه ها و آثارشان استفاده کنند. ضرورت انجام این پژوهش از آن رو اهمیت دارد که ضمن شفاف سازی نظرات پیرنیا درباره درون گرایی به کاربردی تر شدن آن برای معماران ایرانی یاری می رساند. لذا پژوهش حاضر با فرض اینکه استاد پیرنیا علاوه بر فرهنگ، عوامل دیگری را نیز در درونگرا شدن معماری ایران موثر می داند، به دنبال پاسخ به این پرسش است که اساسا پیرنیا چه عواملی را در درونگرایی معماری ایران موثر می داند. این پژوهش به روش کیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام شده است. از نتایج این پژوهش می توان به نقش سه عامل فرهنگ، اقلیم و عملکرد در درونگراشدن معماری ایران از منظر استاد پیرنیا اشاره کرد. این یافته ها می توانند در طراحی معماری امروز مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

استاد پیرنیا ، درونگرایی ، فرهنگ ، اقلیم ، عملکرد