مروری بر مفاهیم باغ ایرانی از منظر قرآن

انسان معتقد به عالم دیگر همواره سعی داشته تا کمال گرایی خود را تا نهایت برساند و هرچه بیشتر خود را به خداوند نزدیک نموده و جایگاه خود را بعنوان خلیفه الله مطابق آیه 30 سوره مبارکه بقره در قرآن کریم واذ قال ربک للملایکه انی جاعل فی الارض خلیفه قالوا اتجعل فیها من یفسد فیها ویسفک الدماء ونحن نسبح بحمدک ونقدس لک قال انی اعلم ما لا تعلمون در این عالم محکم نماید. این انسان باتوجه به اینکه خداوند وی را خلیفه ی خود در زمین خطاب نموده است همواره کوشش نموده تا بدنبال دوری گذاریی که از عالم دیگر دارد؛ این عالم و جهان فانی را مطابق آنچه که خداوند از سرای جاودان توصیف نموده است برای سکونت چند روزه ی خود بیاراید و ویژگی هایی را که باعث حیات طیبه و جاویدان خود مطابق قرآن کریم توسط خداوند توصیف گشته را که باعث آرامش روح وی می گردد، برای زندگی موقت خود در این جهان نیز مشابه سازی نموده و هرچند در مراتب بسیار پایین تر و بصورت ناقص تر، از ویژگی های کلیدی و اساسی عالم بالا استفاده نموده تا بتواند موجب ایجاد آرامش درونی کالبد و روح خود گردد و مراتب ایمان خویش را محکم تر نموده و خود را برای انتقال از یک جهان فانی به عالم جاویدان آماده نماید. این مقاله میکوشد تا با بررسی ویژگی های اساسی و بنیادی باغ های ایرانی که مطابق با اصول فلسفی عرفانی اسلام طراحی گشته اند به تبیین و شناخت بهتری از تفکر طراحی باغ ایرانی مطابق با آیات قرآن کریم بپردازد و با مرور در فلسفه و عرفان؛ رویکرد ذهنی طراحان ایرانی را برای مخاطب بازگو نموده و در مرحله ی بعد با نگاهی بر آیات قرآن کریم به ویژگی های مشترک توصیف شده در آیات قرآن کریم و باغ های ایرانی بپردازد.

کلیدواژه ها:

معماری ایرانی ، باغ ایرانی ، فردوس ، بهشت ، قرآن ، طوبی