استانداردهای واردات صنایع دارویی به ایران، رویکرد اسلامی

تجارت یکی از ارکان مهم در زندگی انسان است که شکل اولیه آن با داد و ستد کالا با کالا )پایاپای( صورت گرفته است. تجارت نیز همگام با پیشرفت علم و تکنولوژی در دنیای مدرن، روند رو به رشد داشته است به طوری که کشورها در تبادل لحظه به لحظه کالاهای تولیدی و خرید نیازها هستند. در دنیای تجارت و سرعت بین الملل، دارو و تجهیزات پزشکی از اهمیت مضاعفیبرخوردار است. پویایی جوامع به سلامت افراد آن وابسته است که برای تحقق این امر استفاده از کالاهای پزشکی و دارو ها اجتناب ناپذیر است. به همین منظور در این تحقیق تلاش شده خرید و واردات دارو به کشور ایران با استانداردهای معاملات ازنگاه اسلام بررسی و تطبیق داده شود به گونه ای که سعی شود علاوه بر منفعت دنیوی و رفاه عمومی، رضایت خداوند و پیاده سازی قوانین الهی نیز در این راستا محقق گردد. روش تحقیق کتابخانه ای و با استفاده از تحلیل محتوای قواعد فقه اسلام وکاربرد میدانی آن در تامین نیازهای دارویی و تجهیزات پزشکی کشور می باشد. نتایج پژوهش نشان داد، جمهوری اسلامی برای تنظیم واردات نیاز به رعایت قوانین بالا دستی از جمله قانون اساسی و قواعد فقه اسلام دارد. قواعد فقهی زیادی می تواند وروددارو و تجهیزات بیمارستانی را در تجارت بین الملل تنظیم نماید. برخی از این قواعد، عبارت اند از: قاعده نفی سبیل، قاعده احترام جان و مال مسلمان، قاعده تعذر وفا به مدلول عقد، قاعده تلف مبیع، قاعده لا ضرر، قاعده عدالت و انصاف، قاعده نفی غرور، قاعده نفی غرر، قاعده الزعیم غارم، قاعده رجوع جاهل به عالم.

کلیدواژه ها:

مدیریت بازرگانی ، تجارت بین الملل ، واردات دارو ، قواعد فقهی ، صنایع پزشکی ، آداب معاملات ، حقوق ایران