نوع شناسی اصول طراحی شهری با رویکرد پیاده مداری

در حالی که یکی از رسالت های شهرسازی از بدو شکل گیری آکادمیک آن، تامین منافع عمومی و گسترش دامنه انتخاب شهروندان در زندگی شهری بوده است، با وجود گذشت نزدیک به یک قرن از حضور حرفه ای شهرسازان، حضور مسایل ناگشوده بسیاری فرا راه شهروندان و زندگی شهری قرار دارد. آلودگی های محیطی، توزیع غیر عادلانه منابع، نابرابری های اجتماعی، غفلت از نیازهای انسان و ... فضای شهری را به فضایی پر تنش و در بسیاری از موارد، بیگانه بدل ساخته است. یکی از راهکارهای ارایه شده، جنبش های پیاده راه سازی در شهرهای کشورهای توسعه یافته است که در سایر کشورها مانند ایران نیز مورد توجه قرار گرفته است. تاریخچه ساخت محل های عبور عابر پیاده در ایران بسیار قدیمی است. در پژوهش پیش رو سعی بر آن است تا، با بررسی نمونه های اجرا شده در نمونه های خارجی و داخلی به بررسی و جمع بندی به انواع گونه های پیاده راه سازی در کشور دست یافته شود تا از این طریق بتوان گرایش های پیاده راه سازی در کشور را تعیین کرد. درک سمت و سوی پیاده راه سازی در ایران و جهت گیری آینده آن لازمه ی پژوهش های آینده در این زمینه می باشد. تا با توجه به بحران های زیست محیطی موجود در کلان شهرهای ایران بتوان به تدابیری در حل مشکلات امروزی دست یافت.

کلیدواژه ها:

اصول طراحی شهری ، پیاده مداری ، نوع شناسی