تاثیرآموزش روابط جنسی مبتنی برآموزه های دینی اسلامی بر تعارضات زناشویی و رضایتمندی زناشویی زنان متاهل مراجعه کننده به بهزیستی شهر اصفهان

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش روابط جنسی مبتنی بر آموزه های دینی اسلامی بر تعارضات زناشویی و رضایتمندی زناشویی زنان متاهل مراجعه کننده به بهزیستی شهرستان اصفهان ارایه شد. پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون و آزمون پیگیری در دو گروه آزمایشی و گواه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه زنان متاهلی بودند که جهت حل مشکلات زناشویی خود به بهزیستی شهرستان اصفهان مراجعه کرده بودند که به صورت دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15نفر) و گروه گواه (15نفر) گمارده شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه 35 ماده-ای زوجی (اینریچ، 1389) و پرسشنامه 19 ماده ای عملکرد جنسی (روزن و همکاران، 1387) بود. پیش آزمون برگزار و آموزش طی 6 جلسه 60 دقیقه ای به صورت گروهی انجام گرفت و در مرحله بعد از مداخله از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد، بعد از مدت 30 روز آزمون پیگیری هر دو گروه آزمایش و گواه برگزار شد. تحلیل داده ها با آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر بررسی شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که آموزش روابط جنسی مبتنی برآموزه های دینی- اسلامی بر تعارضات زناشویی و رضایتمندی زناشویی زنان در طول زمان موثر است (0/05≥P). همچنین این آموزش برمولفه ارتباط زناشویی در طول زمان موثر بوده است (0/05≥P) اما بر مولفه تحریف آرمانی موثر واقع نشد (0/05≤P) . نتایج یافته ها حاکی از آن است که آموزش روابط جنسی مبتنی برآموزه های دینی- اسلامی برکاهش تعارضات زناشویی و افزایش رضایتمندی زناشویی در طول زمان موثر است.

کلیدواژه ها:

روابط جنسی مبتنی بر آموزه های دینی اسلامی ، تعارضات زناشویی ، رضایتمندی زناشویی