بررسی تحولات آوایی g آغازین در زبان فارسی با تکیه بر گویش بشاگردی

آشنایی با زبان ها و گویش های گوناگون ایران زمین باعث اتحاد و یگانگی میان اقوام گوناگون می گردد در سواحل شمالی خلیج فارس نیز که از دیرباز شاهراه ارتباطی شبه قاره هند و مناطق شمالی ایران بوده است از فرهنگ و گویش دیرینه ای برخوردار است که تاکنون کمتر به آن پرداخته شده است گویش بشاگردی که در سواحل خلیج فارس و ناحیه ی کوهستانی بین سه استان هرمزگان کرمان و سیستان و بلوچستان قرار دارد به دلیل وضعیت اقلیمی و صعب العبور بودن برخی از مناطق آن در طول تاریخ روابط محدودی با مرکز و مناطق همجوار خود داشته است و همین امر باعث گردیده بسیاری از ویژگی های زبانی ایران باستانی را در خود حفظ کند که از آن جمله می توان به رواج خوشه واجی gva در آغاز بسیاری از واژگان اشاره کرد که بر اساس الگوی هجاییccvc تولید می شود که در زبان فارسی امروز به goوvaوboیا ba تبدیل شده است گمان غالب بر آن است که صامت v در اغاز این گونه از واژه ها صورت کهن آن است که با گذر زمان به gوb بدل گردیده است اما نگارنده بر آن است که با توجه به نمونه های بازمانده از فارسی کهن در گویش بشاگردی این گونه از واژگان در آغاز gو v را توامان داشته اند که بر اساس نظریه ی اقتصاد زبانی و برای ساده سازی واژگان یکی از همخوان های آغازین آن حذف گردیده یا به آوای دیگر ی تبدیل شده است