حضور عثمانی در خلیج فارس در قرن شانزدهم میلادی

پس از اکتشافات جغرافیایی اروپایی ها در اواخر قرن پانزدهم و دور زدن دماغه امیدنیک قدرت های اروپایی در پی تسلط بر نقاط حیاتی از جمله هندوستان و خلیج فارس و انحصار روابط تجاری این مناطق با اروپا بودند که باعث محروم شدن عثمانی از منافع حیاتیش می شد عثمانی ها نیز در مقابل تلاش نمودند که آبراه حیاتی خلیج فارس را تحت نفوذ خود در آوردند و خود را همچنان به عنوان مرتبط کننده شرق و غرب عالم تحمیل نمایند همزمان با دوران سلطان سلیمان قانونی این تلاش ها مضاعف گشته و منجر به درگیری های گسترده و دراز مدت با پرتغالی ها و صفویان گشت استمداد قدرت های محلی هرموز و شبه قاره هند نیز به این اهداف سلاطین عثمانی که خود را خلیفه مسلمین می نامیدند مشروعیت سیاسی و دینی بخشید تمامی تلاش های عثمانی در این قرن برای تسلط بر این منطقه ناکام ماند به گونه ای که پس از شکست در جنگ دریایی مسقط در سال 1553م/961ه.ق عملا عثمانی ها به تدریج از صحنه سیاسی خلیج فارس عقب نشینی کردند

کلیدواژه ها:

عثمانی ، خلیج فارس ، پرتغالی ها ، قرن شانزدهم